Παράδειγμα: Συνέντευξη Μαθήτριας Γ' Γυμνασίου

Ε: [] Θέλω τώρα να προσπαθήσεις να με πας μέσα στην τάξη, να με βάλεις μέσα στην τάξη και στο πώς γίνεται το μάθημα. Θα σου εξηγήσω τι ακριβώς θέλω. Να μου περιγράψεις πώς γίνεται ένα συνηθισμένο μάθημα γλώσσας (..) γενικά. [...]

Μ: Ξεκινάμε (..) ας πούμε (.) βλέποντας τη θεωρία στις προτάσεις που έχουμε ή αν είμαστε στην αρχή της ενότητας, διαβάζουμε τα κείμενα και απαντάμε στις ερωτήσεις

Ε: Τα κείμενα τα διαβάζετε εσείς ή η καθηγήτρια; =

Μ: = Η καθηγήτρια τα διαβάζει.

Ε: Και οι ερωτήσεις που σας κάνει στα κείμενα είναι οι ερωτήσεις που έχει το βιβλίο;

Μ: Ναι, δηλαδή (.) ναι είναι οι ερωτήσεις του βιβλίου και μας λέει όταν θα διαβάζει να προσέχουμε, για να βρούμε την απάντηση.

Ε: Άρα έχετε διαβάσει πιο πριν την ερώτηση;=

Μ:= Ναι, μας διαβάζει την ερώτηση, το κείμενο κι εμείς απαντάμε μετά.

Ε: Δεν σας κάνει επιπλέον ερωτήσεις ή δεν γίνεται κάποια άλλη συζήτηση πάνω στο κείμενο;

Μ: Ε (.) όχι. Και (.) άμα έχουμε έκθεση, ας πούμε, αρχίζουμε κατευθείαν με την έκθεση

Ε: Περίμενε. Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Αν ήσασταν, είπες, στο μέρος των κειμένων, κάνατε αυτά. Αφού τελειώνατε τα κείμενα, στη συνέχεια;

Μ: Ε (..) συνήθως όταν μπαίνουμε: σε μια καινούργια ενότητα, την πρώτη μέρα ασχολούμαστε μόνο με τα κείμενα της ενότητας και (.) για το σπίτι μας βάζει πάλι κάποια ερώτηση από τα κείμενα.(..) Άμα είμαστε στη γραμματική, διαβάζουμε τη γραμματική και γυρνάμε πίσω στα κείμενα, για να κάνουμε κάποιες ασκήσεις.

Ε: Όταν λες διαβάζετε τη γραμματική // εννοείς τις ασκήσεις που έχει

Μ: Τα πινακάκια.// Κάτι πινακάκια που έχει;

Ε: Α, οπότε ξεκινάτε πρώτα διαβάζοντας τους πίνακες, αυτά τα «μαθαίνω ότι» που λέει, αυτά::, εκείνα εκεί. Πάλι διαβάζει η καθηγήτρια τους πίνακες, η ίδια;

Μ: Ε, καμιά φορά αυτούς τους πίνακες τους διαβάζουμε κι εμείς. Λέει «ποιος θέλει να διαβάσει;» // καμιά φορά όμως διαβάζει κι αυτή

Ε: Και αφού διαβάσετε αυτούς τους πίνακες κάνετε τις ασκήσεις μετά που έχει το βιβλίο πάνω στο κείμενο βάσει της θεωρίας που περιέχουν οι πίνακες αυτοί =

Μ: = Ναι (.) και για το σπίτι μας βάζει πάλι κάτι τέτοιο. Μια άσκηση γραμματικής.

Ε: Επειδή αναφέρθηκες πριν και στα κείμενα ότι σας βάζει ασκήσεις και για το σπίτι, το ίδιο μου λες τώρα και για τις ασκήσεις της γραμματικής ή του συντακτικού, το μέρος αυτό. Οι ασκήσεις που σας δίνει είναι του βιβλίου ή είναι δικές της, εκτός βιβλίου; =

Μ: = Του βιβλίου πάντα.

Ε: Ωραία. Τις κάνετε όλες τις ασκήσεις του βιβλίου, στις δύο αυτές ενότητες των κειμένων και της γραμματικής;

Μ: Ε: από τα κείμενα τις περισσότερες τις λέμε στην τάξη. Ε::, τώρα δεν πιστεύω ότι αφήνουμε και πολλές, ας πούμε, αν αφήσουμε κανά δυο τρεις μόνο

Ε: // Ωραία, στο επόμενο μάθημα

Μ: Της γραμματικής δεν τις κάνουμε όλες, κάνουμε ας πούμε τις πιο βασικές (...) Δηλαδή και λόγω χρόνου κιόλας δεν τα κάνουμε όλα. Τις πιο βασικές. Και για το σπίτι δεν μας βάζει πολύ:, μας βάζει δυο τρεις ασκήσεις. Απλά μας λέει για κάποιες ασκήσεις ότι «εντάξει, αυτή δε χρειάζεται να την κάνουμε».

[...]

Ε: Ωραία, περίμενε. Θα φτάσουμε λίγο και σε εκείνο το κομμάτι της έκθεσης. Απλώς, έτσι όπως είναι δομημένο το βιβλίο μετά από τη γραμματική και το συντακτικό, έχει και ένα μέρος που αναφέρεται (.) υπάγεται στα λεξιλογικά // και σε λεξιλογικές σχέσεις

Μ: // Ναι, κι αυτό το κάνουμε.

Ε: συνωνυμίας, μετωνυμίας, υπωνυμίας. Αυτό πώς ακριβώς το κάνετε;

Μ: Ε, όπως ακριβώς κάνουμε και τα προηγούμενα, δηλαδή διαβάζουμε ό,τι έχει, κάνουμε κάποιες ασκήσεις μέσα στην τάξη =

Ε: = Πάλι διαβάζετε ότι έχει σε θεωρία και μετά πηγαίνετε στην άσκηση // ή ξεκινάτε από τις ασκήσεις;

Μ: Πάντα. Πάντοτε πρώτα διαβάζουμε τη θεωρία σε όλα.

Ε: Κατάλαβα.

Μ: Δηλαδή, όλα τα πινακάκια τα έχουμε διαβάσει, μετά κάνουμε κάποιες ασκήσεις κι έχουμε και κάποιες για το σπίτι.

Ε: Πάλι από αυτές του βιβλίου, όχι κάτι επιπλέον;//

Μ: Απ’ αυτές του βιβλίου// ναι

Ε: Ωραία. Και πάλι ίσως κάποιες, όπως αυτές που μου έδειξες, να παραλείπονται;

Μ: Ναι

Ε: Αφού τελειώνει το κομμάτι αυτό με τα λεξιλογικά, στη συνέχεια είναι το κομμάτι της παραγωγής λόγου, είναι η έκθεση που μου έλεγες πριν;

Μ: Α, η έκθεση, ναι.

Ε: Πες μου λίγο γι’ αυτό, πώς το επεξεργάζεστε. Δηλαδή, άμα τελειώσετε τα λεξιλογικά, σας λέει ότι «την επόμενη φορά θα γράψουμε έκθεση»;

Μ: Μας λέει, ναι, «την επόμενη φορά θα γράψουμε έκθεση», μας λέει να διαβάσουμε πολύ καλά όλα τα κείμενα της ενότητας και από το Τετράδιο εργασιών. Ε τώρα να πω κάτι για το Τετράδιο Εργασιών. Το Τετράδιο Εργασιών δεν το χρησιμοποιούμε και πάρα πολύ

Ε: Πότε το χρησιμοποιείτε; =

Μ: = Πολύ σπάνια δηλαδή να κάνουμε κάποιες ασκήσεις μέσα από το Τετράδιο ή να διαβάσουμε κάποιο κείμενο, αλλά γενικώς δεν το χρησιμοποιούμε πολύ. Δηλαδή πιο πολύ διαβάζουμε τα κείμενα από εκεί, όταν είναι να γράψουμε την έκθεση.

[...]

Ε: Τις εκθέσεις σας τις διορθώνει, δηλαδή σας τις δίνει διορθωμένες;

Μ: Ναι.

Ε: Πώς γίνεται η διόρθωση;

Μ: Ε:: δηλαδή τις διαβάζει και γράφει κάποια σχόλια από κάτω και την υπογραφή της. Αυτό.

Ε: Δεν ασχολείστε, δηλαδή, την ώρα του μαθήματος, σε κάποια διδακτική ώρα με διόρθωση εκθέσεων; Μόνο ότι //σας δίνει στο τετράδιο γραμμένο στον καθένα;

Μ: Μας τις δίνει// και καμιά φορά διαβάζει τις καλύτερες μέσα από την τάξη. Γιατί υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα παιδιά που γράφουν πολύ καλές εκθέσεις και συνήθως αυτών των παιδιών διαβάζει. Δηλαδή δυο, τρεις, τέσσερις που γράφουν τις καλύτερες εκθέσεις.

Ε: Κι απλώς γίνεται ανάγνωση;

Μ: Ναι.=

Ε:= Ή γίνεται μετά κάποιος σχολιασμός πάνω σε αυτά;

Μ: Ίσως και κάποιος σχολιασμός, ίσως τους επισημάνει και κάποια λάθη που έχουν κάνει στην έκθεση κι αυτό.

Ε: Ο σχολιασμός αυτός γίνεται από την ίδια ή κι από τους μαθητές;

Μ: Από την ίδια.

[...]

Ε: Θεωρείς πως το γλωσσικό μάθημα είναι χρήσιμο και γιατί; Αν είναι χρήσιμο;

Μ: Ε (..) βασικά πιστεύω ότι στο γλωσσικό μάθημα θα έπρεπε να δίνεται περισσότερο έμφαση στην έκθεση, όπου η έκθεση γενικώς σε όλους τους ανθρώπους θα τους χρειαστεί κάποια στιγμή στη ζωή τους // και δεν θα ‘πρεπε να κάνουμε, ας πούμε, γραμματική. Δηλαδή ποιο το όφελος να κάνουμε τη γραμματική, δεν είναι, ας πούμε, μια ξένη γλώσσα που τώρα τη μαθαίνουμε και πρέπει να ξέρουμε σωστά τη γραμματική. Και τη μαθαίνουμε. Και που τη μαθαίνουμε, τη μαθαίνουμε άσκοπα πιστεύω, δεν μας χρησιμεύει πουθενά. Και το θέμα είναι ότι στη γραμματική και στο συντακτικό, ειδικά φέτος στο συντακτικό, δίνουμε τη μεγαλύτερη βάση και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Δεν μας χρησιμεύει κάπου.

Ε: Ενώ αντίθετα θεωρείς ότι είναι χρήσιμο το μάθημα για να μάθει κανείς να γράφει;

Μ: Να γράφει. Γιατί αυτό, το να γράφεις μια σωστή έκθεση παντού θα μας χρειαστεί.

Ε: Δηλαδή που παντού;

Μ: Γενικώς (.) και στο σχολείο (.) ε και γενικώς πιστεύω ότι είναι καλό κάποιος να ξέρει να γράφει μια καλή έκθεση (..). Γενικά και στο σχολείο η έκθεση μετράει πολύ, δηλαδή και στις εξετάσεις πιάνει δέκα βαθμούς, το μισό δηλαδή. Στα άλλα, γραμματική και τέτοια και συντακτικό, ε βάζεις και κανένα ό,τι να ‘ναι και βγαίνει. Αλλά στην έκθεση άμα δεν έχεις τι να γράψεις. Ε και γενικώς πιστεύω ότι ένας άνθρωπος πρέπει να έχει επιχειρήματα και να ξέρει να γράψει σωστά.

[...]

Ε: Εντάξει, ωραία. Λοιπόν, πάμε λίγο σε αυτό που ίσως ξεκίνησες πριν κάποια στιγμή να λες και που σχετίζεται με την προετοιμασία στο σπίτι για το μάθημα. Πώς προετοιμάζεσαι συνήθως; Πόσο χρόνο αφιερώνεις;

Μ: Στο συγκεκριμένο;

Ε:. Ναι. Αφιερώνεις χρόνο;

Μ: Όχι πάνω από δέκα λεπτά στο συγκεκριμένο μάθημα. Δηλαδή ανέκαθεν, εντάξει, εκτός από την πρώτη γυμνασίου που ήταν αυστηρή η καθηγήτρια, που άμα δεν κάναμε κάποια άσκηση φώναζε.

Ε: Οπότε εκεί (.) και εκεί πέρα η προετοιμασία περιλάμβανε αυτό, τις ασκήσεις που σας έδινε;

Μ: Ναι, αλλά εκεί πιστεύω ότι τις κάναμε όλες από φόβο περισσότερο όχι από ενδιαφέρον να τις κάνουμε. (.)_Τώρα απλά ανοίγουμε το βοήθημα και τις κάνουμε. Και όλα τα παιδιά τις κάνουν από το (.) οι περισσότεροι δηλαδή, στην πλειοψηφία, δηλαδή πάνω από δέκα λεπτά δεν αφιερώνεις. Αφιερώνεις χρόνο σε άλλα μαθήματα που έχεις πολλά περισσότερα και όχι τόσο στο μάθημα της γλώσσας.

Ε: Δεν μου λες επειδή μου είπες για βοήθημα, η χρήση του γίνεται σαν (..) με ποιον τρόπο γίνεται η χρήση του; Έχω, ας πούμε, τις πέντε ασκήσεις να κάνω, που μου έχει βάλει η καθηγήτρια, και θα πάρω το βοήθημα να τις κάνω και θα αντιγράψω την απάντηση ή γίνεται με άλλον τρόπο;

Μ: Στο συγκεκριμένο μάθημα, ναι. Εγώ προσωπικά είναι το μόνο μάθημα που απλά ανοίγω το βοήθημα και γράφω χωρίς καν να διαβάσω την εκφώνηση. Είναι δηλαδή το μόνο μάθημα. Σε όλα τα άλλα, έχω το βοήθημα ως βοήθημα, δηλαδή κάνω την άσκηση μόνη μου και απλά χρησιμοποιώ (.) κάποια πράγματα του βοηθήματος ή κάτι που δεν έχω κάνει σωστό να το διορθώσω.

[...]